
Ścieżka rowerowa Zaborówek – Janin
2025-01-27Ciągnie się ten temat. Natrafia na kolejne przeszkody. Część z nich udaje się pokonywać, ale do finału… ciągle daleko. Najpierw tytułem swobodnego komentarza w zakresie luźnej opinii i posiadanej wiedzy.
Samo „wepchnięcie zadania do puli BOM wymagało odwoływania się do Zarządu Województwa. To się udało, choć już od momentu startu warto mieć świadomość jak trudny to temat.
Po wygraniu środków z BOM mieliśmy pecha, albo nawet… szczęście. We wrześniu 2022 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 24 czerwca 2022 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych. Zmiana przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych, jak wynika z informacji od MZDW, uniemożliwiła zlokalizowanie infrastruktury w istniejącym pasie drogowym (tak jak zaproponowaliśmy to w projekcie do BOM). Słabo, ale są też jednak… pozytywy. Zapadła bowiem decyzja o poszerzeniu tego ciągu! Jeśli uda się tam zmieścić zarówno pieszych, jak i rowerzystów byłaby to kompletnie nowa jakość na tym odcinku. Jakość i funkcjonalność znacznie ponad to, o co wnioskowaliśmy w ramach ograniczonego budżetu BOM. Za to trzeba zwyczajnie trzymać kciuki. Czas pokazał, że albo zrobimy to raz a dobrze i kompleksowo, albo wrócimy do sytuacji „NieDaSię” i może nasze dzieci doczekają kolejnych zmian. W bliżej nieznanym „kiedyś”.
Etap projektowy natrafił więc na problemy wymagające rozwiązania. Znakomita część z nich wynika z faktu, że projektowany jest znacznie szerszy ciąg, wychodzący poza pas drogowy. W początkowej fazie projektowania (info gdzieś z początku zeszłego roku) pojawiła się konieczność projektowania w dwóch miejscach ścian oporowych. Wynikało to z tego, że nie mieszczono się w pasie drogowym ze skarpą o spadku 1:1,5 i trzeba było zmienić spadek na 1:1.
W okolicy połowy zeszłego roku Gmina Leszno zarządała od projektanta inwentaryzacji wycinki na trasie realizacji. Przeprowadzenie pełnej inwentaryzacji mogło rozłożyć etap projektowania od strony środków przeznaczonych na to zadanie. Od strony MZDW podjęto decyzje o realizacji w trybie specustawy. To pozwoliło znowu kontynuować prace projektowe.
Projektowanie doszło do etapu uzgadniania i zatwierdzania z KPN, oraz przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Tu pojawił się kluczowy problem. Zaprojektowano „na bogato”. Ja osobiście bardzo cieszyłem się z pełnego zabezpieczenia ścieżki barierkami od strony ulicy. Od strony rowów chłonnych postawiono na wzmocnienie ich budowy. Te rozwiązania zostały jednak negatywnie zaopiniowane przez KPN jako ograniczające migrację zwierząt. Niestety, ta część DW580 przechodzi przez obszar Parku dość specyficznie, gdyż po obu stronach mamy teren KPN. Co dalej? Od strony społecznej, po pozyskaniu środków z BOM, nie jesteśmy uczestnikiem postępowania. Nasze możliwości udziału w temacie to wyłącznie „zapytania w rybie informacji publicznej”. Z odpowiedziami na składane zapytania również był poważny problem. Temat utknął.
Pod koniec zeszłego roku udało się jednak społecznie doprowadzić do „okrągłego stołu”, który zgromadził uczestników i zainteresowanych tym postępowaniem. Na spotkaniu oprócz strony społecznej udało się zaprosić min. kierownictwo Departamentu Infrastruktury Mazowsza, Inżynierię Ruchu Mazowsza, przedstawicieli BOM, Dyrekcję MZDW i Dyrekcję KPN. Wsparcie stronie społecznej zapewniała Pani Mecenas z Wólki, a do sprawy udało się włączyć również przedstawiciela mediów interesującego się tym tematem. Burza mózgów pozwoliła (w mojej opinii) wypracować pewien wspólny i akceptowalny dla stron kompromis w postaci omówionego sposobu podejścia do dalszego projektowania. Wypłycenie rowów, ich ziemny charakter, sposób odprowadzenia wody, czy brak barierek od strony ulicy. Czas pokaże na ile te rozwiązania uda się wdrożyć postępowaniem projektowym i jaki będzie ich efekt.
Ne ten moment umowę na prace projektowe aneksowano do 30.05.2025 r. W mojej opinii na uzyskanie dokumentacji do przetargu na realizację „termin za krótki”, ale… czas pokaże. Tyle w zakresie luźnej opinii opartej na dość wyrywkowej wiedzy jaką do tej pory udało się zgromadzić.
Treść formalnej notatki ze spotkania poniżej:
„Przedstawiciel MZDW poinformował, iż został zawarty aneks terminowy z projektantem dokumentacji projektowej do dnia 30 maja 2025 r.
– Na etapie opiniowania projektu BOM w 2022 r. MZDW zgłaszało konieczność pozyskania gruntów w trybie ZRID. Na etapie oceny merytorycznej Departament Nieruchomości i Infrastruktury zaopiniował przedmiotową inwestycję negatywnie z uwagi na brak wystarczającego pasa drogowego.
Zarząd Województwa Mazowieckiego podjął decyzję o dopuszczeniu projektu warunkowo do realizacji. Podjęto próbę zrealizowania go w trybie „na zgłoszenie” w pasie drogi wojewódzkiej nr 580. We wrześniu 2022 r. nastąpiła zmiana przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych które uniemożliwiają zlokalizowanie wnioskowanej infrastruktury w istniejącym pasie drogowym. Projektant przedstawił kilka wariantów, ale ostatecznie projekt musi zostać zrealizowany w trybie specustawy. – Projektant zgodnie z umową zawartą z MZDW ma czas do dnia 30 maja 2025 r. na przekazanie kompletnej dokumentacji projektowej wraz z ostateczną decyzją ZRID. Z chwilą uzyskania decyzji ZRID, MZDW podejmie działania mające na celu zabezpieczanie środków na realizację zadania. Realny termin wykonania realizacji robót budowlanych to 2026 r.
Zastępca Dyrektora MZDW wskazał, iż z uwagi na obowiązujące obecnie przepisy techniczno-budowlane dla dróg, w celu zminimalizowania wymaganych szerokości niezbędnych dla realizacji drogi dla rowerów (zastosowanie strefy wolnej od przeszkód), można zastosować wygrodzenia na długości ścieżki od strony jezdni. Takie rozwiązanie Przedstawiciele Kampinoskiego Parku Narodowego odrzucili z uwagi na brak możliwości migracji zwierząt.”
Tyle z notatki.